Yuri en het echte verhaal

De afgelopen dagen is er van alles geschreven over het wegsturen van Yuri. Als ik de meeste commentaren lees en de daarop volgende reacties dan VINDEN we er allemaal wat van. Ik zou graag een andere insteek kiezen en dat is… zoals je verwacht die van Geweldloze Communicatie. Stel dat we empathisch kijken en luisteren naar de gebeurtenissen, een man gaat stappen en drinkt alcohol… zo zijn er nog een aantal feiten te benoemen maar wie vraagt zich nu eigenlijk af ” wat  heeft hem er toe gebracht, welke gevoelens en behoefte(n) zijn bij Yuri is het spel geweest? Wat is het echte verhaal ?

Ik wel, ik vraag het me al een paar dagen af.  Behoefte aan autonomie (ik doe wat ik graag wil), behoefte aan ontspanning of wat anders. Natuurlijk kunnen we het ons afvragen of de gekozen strategie hem heeft geholpen zijn doel te bereiken. maar veel belangrijker is dat we  het gedrag zien als een signaal van niet vervulde behoefte en daarmee is hij weer mens.

Als ik lees dat hij naar huis is gestuurd dan doet me dat verdriet omdat mijn behoefte aan menselijke maat (rechtvaardigheid) in het geding komt.